- 24 juli 2002
-
-
- De Logiesboerderij in
Doezum lieten we achter ons en via kleine landweggetjes reden we via
Gerkesklooster, Buitenpost, Kollum, Westergeest en Driezum naar een plaats
die ik als Broek onder Akkerwoude kende, maar nu als Damwoude (gemeente
Dantumadeel) op de landkaarten staat.
-
- In dit Broek onder
Akkerwoude heb ik in 1949/1950 als vermagerd Rotterdams jongetje mogen
aansterken. Heel nieuwsgierig was ik naar de plekken waar ik toen als
11/12jarige m'n avonturen beleefd had.
- Niets herkende ik uit die
tijd van toen. Het dorp van destijds was een behoorlijke plaats geworden,
maar de 'hoofdstraat' was echter nog net zo breed en lang. Nina zat naast
me en verbaasde zich over het feit, dat ik regelmatig zei: "Hier was
de slager. Hier moet het postkantoor geweest zijn. Waar is nou die lagere
school?".
-
- Plotseling zag ze een
redelijk oude man op straat lopen en ze commandeerde mij "Stop eens
bij die man". Ze sprong uit de auto en begon een gesprek met de oude
baas. In een mengelmoes van Fries en Nederlands vertelde hij 'pas' 82 jaar
in Damwoude te wonen ("Hoe weet jij de naam Broek onder Akkerwoude?")
en alles van vroeger nog te weten. Die lagere school van toen stonden we
min of meer voor; dat was een woninginrichting geworden. Ik had het niet
herkend, omdat destijds de straat voor de school langs liep en nu de
straat achter het gebouw loopt.
-
- De straat waar ik gewoond
had was nu een totaal industrieterrein, maar de 'reed' tegenover m'n
toenmalige huis kon hij op de centimeter aanwijzen. Daar waar ik met m'n
draak (vlieger) gespeeld had, was nu een supergrote autodealer.
-
- Het geheel was zo
veranderd, dat foto's maken geen enkele zin had. Met een hartelijk 'dank
u' verlieten we de vriendelijke man en gingen richting Dokkum.
-